5 Kas 2008

Hafif insan olmak


Hafif insan mısınız? Eğer değilseniz...o zaman hafif olmaya çalışın.

Sözünü ettiğim hafifliğin, öyle toplumumuzda ki kötü bilinen hafiflik ile ilgisi yok. Hafif insan olabilmek kolay değildir aslında. Hafif yaşayabilmek, tıpkı hafif yemek yiyerek vücudunuzu rahatlatmanız gibidir.

Başkalarının canını sıkmamak hafif olmaktır.
Çok meraklı olmayıp, herşeye burnunuzu sokmamak, karşınızdakini yormamak hafif insan olabilmektir. Bırakın ruhunuz da hafiflesin, vücudunuz da. Hatta hayatınız bile hafiflesin.

Bırakın didişmeleri, bırakın çekememezlikleri, kıskançlıkları.Kim kimi alt edecek diye düşünmek yerine...nasıl birlikte yükselirizi aramaya çalışmak daha iyi olmaz mı?

Kısacık hayatlarımızı hafif yaşamanın güzelliğiyle hayal edin.

Hayattan basit bir örnek mesela; Arabanızla rahat rahat trafikte giderken kenarda duran ve geçmeye fırsat bulamayan bir yayaya yol vermeyi deneyin. Zaten araba altınızda güç sizde yani...6 saniyelik bir duraklama size pek bir şey kaybettirmez belki ama o köşede sıkışmış dakikalardır bekleyen ve birazdan da sabrı tükenip kendini tehlikeli bir şekilde trafiğe salacak yayaya bir yol vermeyi deneyin.
Sizin iyiliğiniz ona bulaşsın.

Bir başka insanın yüzüne kondurduğunuz gülümsemenin, başka bir insana da bulaşacağını unutmayın. Mutluluk bulaşıcıdır.

Her yerde sıfatlarınız ile üstünlük taslamak yerine hafifliğiniz ile karşınızdaki insanların hayatlarını kolaylaştırmayı deneyin.
Sevdiğiniz insanı kıskançlıklarınız ve asabiyetiniz ile boğmak yerine, onu anlamaya çalışmanın hafifliğini tattırın hem kendinize, hem de ona.

Kısacası hafif olmaktan kastım...kolaylaştırıcı olun...kimseye yük olmayın.
Hareketlerinizle de, tavırlarınızla da ve hayatınızla da kolaylaştırıcı olun.

Yazdıklarım çok mu ütopik geliyor? Yapılamaz mı böyle şeyler?

O zaman hayatınızı tüm ağırlığı ile yaşayın...hem kendiniz çekin bu ağırlığı, hem de hayatınızdakilere çektirin. Tıpkı ağır ve yağlı yemekleriniz ile vücudunuza çektirdiğiniz gibi çektirin.
Kısacık hayatlarımızı da daha da zorlaştırın!

8 Yorum:

Unknown on 5 Kasım 2008 10:53 dedi ki...

aslında söylenen şeyler basit, ama karşımızdaki insanın anlayışına da bağlı bazı noktalarda hafif olmamızın getirisi olucak olan mutluluklar... yoksa evet, bu anlamda hafif olmak her zaman için yaşanılası bi hayat sunar bize... kesindir...

beenmaya on 5 Kasım 2008 12:10 dedi ki...

keşke ama becerebilir miyiz dersin. öyle çok alışkınızki tüm ağırlığımızla kendimizinkinden önce başka hayatların üzerine abanmaya ve böyle yaşamaya...

denizero on 5 Kasım 2008 15:44 dedi ki...

__yazını okudum hafifledim :)) insanı yormayan birini bulmak çok zor cidden ...özellikle iş hayatında __

Biraz on 5 Kasım 2008 17:28 dedi ki...

@ serzenis meraklisi boyle davraninca bazi anlayisi kit insanlar tarafindan "kolay insan" olarak algilanmsak da...esas bozulmaz...cunku bunun degerini bilen insanlar anlar diye dusunuyorum.

@beenmaya aslinda hafif insan olunca hayat da daha bir kolaylasiyor...Hafifleyince bir takim abukluklara da kafayi sanki daha az takiyoruz.

@denizero Insani yormayan birini bulmak icin bence once kendimizin "insani yormayan birey modeline" gecmemiz gerekli...Ama is hayati bunun disinda galiba...cunku orada bizim disimizda gelisen mecbriyetler var galiba.

Yeşim Özdemir on 6 Kasım 2008 13:02 dedi ki...

Hafif insan olmak çok güzel de... Olan açısından pek de iyi bir durum değil bence:) Yani ne kadar arasıra huysuzluklarım olsa da genel olarak oldukça hafif bir insan olduğumu düşünüyorum. Kimseye yük olmayan, sorun yaratmayan,aksine sorun çözen, beraber olunduğunda keyif alınan... Ama kendin hafif oldun mu "Ahanda bu bizim yükümüzü de taşır; nasıl olsa sırtı hafif!" diye düşünüp üzerine yüklenen bir sürü insanla uğraşmak durmunda kalabiliyorsun. Gene de ben elimden geldiğince hafifliğimi korumaya çalışıyorum elbette:) Eee zaman zaman cadı olabilirim ben de bir insanım neticede:)))

Biraz on 6 Kasım 2008 15:19 dedi ki...

Selam Yesim,...evet haklisin hafif insan olmanin boyle bir de zorlugu var...firsatci kisiliklerin arasinda kalind mi neticeleri son derece berbat olabiliyor....Hatta bu bakimdan bu durumda zaman zaman cadi olmanin yararlari daha cok :)

7.oda on 19 Şubat 2009 09:20 dedi ki...

senin yazılarını okuyunca insanın içine hep kocaman bir umut düşüyor.. hayatın daha güzel ve daha kolay olacağına dair.. bunu başarabileceğine dair..

Biraz on 19 Şubat 2009 16:06 dedi ki...

>7.oda
Acikcasi umuda dair yazilari yazmayi seviyorum...Hayat yeterince zor
ve karanlik
ve belirsiz...

Kahirli yazilarla bir de buralari karartmak istemiyorum...zaten bu cevremiz tarafindan yeterince ve hatta fazlasiyla yapiliyor.

 

Blog Listem

Hayattan ve Masallardan Biraz Copyright © 2009 WoodMag is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template