Bir yere doğru koşarken.

Nereye doğru koşarken?

 “Bir yere işte” desem. 

Daha fazla bir şey demesem?

Koşan  kim? Hepimiz. Bütün ülke.

Kimilerine göre şahane her şey...iyiye gidiyor durumlar. 

Kimilerine göre ise berbat her şey. 

Hem de  her an kötü şeyler olacak kadar berbat.

Çok uzun ama hakikaten çok uzun zamandır ulkemiz adına hiç iyi haberler duymuyoruz. Canlar gidiyor her gün. Belirsizlik zaten hep hakim. Ekonomi iyi diyorlar anlayamıyorum nasıl ekonomi iyi oluyor? 

Korkunç pahalı bir ülke. 

Herkes birbirine kazık atma yarışında hem de her anlamda. 

Kimse kimsenin gözünün yaşına bakmıyor. 

Haberlere bakıyorsunuz karmaşa diz boyu. Haberlerin verilişi bile çığlık atarcasına. Her şey aşırı bir agresiflik içinde. İncir çekirdeğini doldurmayan ve hiç bir yere varmayan boş tartışmalarla dolu gündem. "Yok çömeldin", "yok bak ben çömelmedim"..."hay Allah meğerese siper yükseltilmiş"..Yok şöyle dedin yok böyle dedin.

Hakikaten çok şey konuşuluyor bizim ülkemizde ama hiç bir şey konuşularak konuşulmakta.  Ülkede yaşarken bu karmaşaya alışıyor insan bir şekilde ama dışarıdan bakınca ve aslında karmaşa olmadan yaşamanın iyi birşey olduğunu görünce hakikaten sadece haberleri okumak bile boğuyor insanı.

Mesela referandum tartışmaları var. Ama tartışmayı anlatan yayın organlarının hiç birinde doğru dürüst neler oylanacak ne gibi değişiklikler yapılacak neye niçin evet hayı denecek anlatılmıyor. Yine boş tartışmalar içinde yuvarlanıyoruz.

Anlayabiliyorum aslında neden bu kadar boş tartışmalara girdiğimizi çünkü bilgi gerektirmiyor, sorumluluk gerektirmiyor. Öylesine konuşmak çok daha kolay.

Hakikaten? Mesela biliyor musunuz hangi maddelerin referandumda oylanacağını?
Bir arkadaşım sayesinde bu maddelerin neler olduğunu anlatan bir linkle ulaştım.

Eğer merak ederseniz link burada LINK tikla

Sonra ekonominin iyi olduğundan bahsediliyor ya. Böylesine korkunç fiyatların arasında sıkışıp kalmak ve yaşamaya çalışmak hiç kolay olmasa gerek. Tatil yerleri, eğlence mekanları hep doluymuş falan filan. Elbette ülkede 15-20 bin süper hayat (maddi anlamda) yaşayan insanlar var bunların dönüşümlü olarak bile bu yerlerde görünmeleri her yeri ışıldatıyor. Ama ya geri kalan milyonlarca insan?

Bir zaman sonra hem bu terör hem bu ekonomik kaos ve sadece laflarla işlerin yürütülmeye çalışılması bir yerde tıkanacak. Bir de her seviyede bizi yönetenlerdeki, aydın diye geçinen her şeyden anlayan ama çoğu şeyi bilmeyen yazarlarımızdaki, üst düzey yöneticilerdeki bu bilgi ve yönetim eksikliği de sonunda iflas edecek.

Ekonominin kötü olması iki şeyi sağlıyor galiba herkesi kolaylıkla satın alabiliyorsunuz Diğeri de herkes mecburen ekonomik zorluklardan dolayı sadece kendini düşünüyor ve gözleri görmüyor hiç bir şeyi.

Görmediğimiz için de işte bir yerlere doğru koşuyoruz.
Nereye koştuğumuzu bilemeden.
Hepimize bol şanslar.