Şimdi anlatacağım insan türü yazıyla ya da konuşarak kendinden bahsederken bana tuhaf gelen bir tarzla kendini ifade ediyor. Belki size öyle gelmiyordur...bilemem.
Mesela yazıyla ya da sözle düşüncelerini anlatan insanların bazıları, bizzat kendi yaptıkları, yaşadıkları şeyleri sürekli çoğul şahıs dilinden cıkacak şekilde anlatıyor.
Örneğin “biz şu şekilde yapıldığına inanıyoruz...bu öylesine çarpıcı bir durum ki biz de hayretler içerisindeyiz...anlayamıyoruz...” diye devam eden cümleler kuruyorlar.
Bu şekilde hitabet "çoğu zaman" hatta itiraf etmek gerekirse "her zaman" beni rahatsız ediyor. İnsanın sorası geliyor kaç kişisiniz, kimsiniz siz diye.
Aynı zamanda böyle biz biz diye konuşan ya da yazanların muhattablarına yukarıdan baktıkları havasını da doğuruyor. Belki kibarlık ve resmiyet göstergesi diyebiliriz ama o da değil. Sanki soğuk bir perde var aramızda böyle insanlarla. O soğuk perdeyi de yine onlar kuruyorlar en orta yere.
Şimdi ben de yazsam...biz de Hayattan ve Masallardan Biraz isimli bu blogda kendimizce görüşlerimizi anlatmaya çalışyoruz. Kimi zaman hayal dünyasından kimi zaman hayatın en ortasından yaşadıklarımızı yazmaya çalışıyoruz.
Kaç kişi yazıyoruz? Kaç kişinin ortak tecrübesi var bu satırlarda?
Bence bir hayli soğuk bir tarz.
Tabii elbette kişilerin kendi seçimleri ve alışkanlığı bir şey denemez...karışılamaz ama yorum yapılabilir.
Bu da benim yorumum.
Yok sevmiyorum o iki üç perde yüksek tonlardan konuşmaları...ne abicim ya niye öyle o kadar yukarıda duruyormuş gibi yapıp konuşuyorsun...böcek miyiz ki biz?
Yok sevmiyorum o iki üç perde yüksek tonlardan konuşmaları...ne abicim ya niye öyle o kadar yukarıda duruyormuş gibi yapıp konuşuyorsun...böcek miyiz ki biz?
Kayıtlar
14 Yorum:
ama birazcım onlar muhtemelen egoları, süperegoları ve idleri toplanıp hep birlikte yazıyorlardır, biz böyle düşünüyoruz :)
Ne güzel yazmışsınız , okuyunca epey şaşırdık :)))
Şaka bir yana ama bu aralar çok formda gördüm seni , hızına yetişemiyorum :))) Ve bu durumdan da gayet memnunum.
Aman nazar değdirmeyelimm :P
O kadar cooooooooooooooooook onemliler ki, tek bir kimlige sigamiyorlardir... Senler benler anlayamazlar muhtemelen...
>Evren
bak dogru boyle dusunmedim di:)
>ozii
saolun elimizden geldigince yaziyoruz.
:)
firsat ve paylasmaya deger buldukca yaziyorum:)
yok degmesin haklisin.
>Mehtap Pasin Gualano
haklisin tekil sahislar anlayamaz :)
evet belki öenmlilik sanrısı bir neden olabilir ama bence asıl önemli neden:
ödlek fare olmaları. ben böyle düşünüyorum, bir başıma hem de kendi kendime, var mı, hem bu dünyada böyle düşünen tek kişi benim.....diyemeyen ödlekler bunlar, zaten ödleklikleri önemlilik sanrısı ile maskeleniyor, zincirleme kaza yani.
bizli konuşunca sürü psikolojisi ile yani biz çoook kişiyiz böyle düşünen...ben tek değilim haaaa ona göre:D
bayılıyorum bu insan analizlerine
Biz aristoktratlar böyleyiz, beyazız, tüküz, daha ne olalım, biz biz biz.
Cidden itici bir anlatım tarzı. Be de bu tür ifadeleri okurken rahatsız oluyorum ama adını bir türlü koyamamıştım.
siz yazın, biz takip ediyoruz...:)))
Eski işyerimde,ki kurumsal bir firmaydı kendileri,ben diye başlayan cümleler kuran insan kişisi, bencil ve takım ruhu olmayan yönetici sıfatını alırdı.dolayısıyla tek başınıza projelendirip,üzerinde çalışıp hayata geçirdiğiniz uygulamayı,ben yaptım diye sunarsanız baştan kaybediyordunuz.takım ruhunu yansıtmıyormuş.ordan kalan alışkanlıkla hep biz diye kurardım ben de cümlelerimi.yazınızı okuyunca düşündüm.yok yahu ben işte,koskocaman ben işte :)) teşekkürler
>guguk kusu
Odleklikten ziyade cok bilmislik ve cokca da ukalalik bence:)
>Vladimir
Haklisiniz Vladimir. Biz de yazarken bu sekilde yaziyoruz...:)
>Abi
Yazilarimiza devam edecegiz, kalemimiz, klavyemiz imkan verdigince.:)
>AyŞeGüL KuŞ
Proje isinden ya da toplu yapilmis bir isten bahsederken biz demek bence gayet normal hatta gerekli de cunku diger emegi gecenlerin de varligini belirtmek bakimindan onemli.
Ama bireysel bir isi hatta dusunceyi aciklarken cogul konusmak ise bence son derece gereksiz ve fazlasiyla itici diyecegim.
Yorum Gönder