Bazen öyle insanlar karşımıza çıkıyor ki suratsızlıkları yüzümüzde tokat gibi patlıyor. Suratsızlık derken mesela şöyle 2000 kilometre öteden hissetmeye başlıyorsunuz o kazulet tavırların birazdan söze ve davranışlara döküleceğini.
Buz gibi insanlar onlar.
Hani kadınsa bu kişi sanki buzlar kraliçesi ya da erkekse buzlar kralı...anladınız işte. Lafı fazla uzatmayayım.
Bu tip insanların çok tuhaf bir egoları oluyor. Özellikle bir iş ya da arkadaş toplantısında “mecburen” tanıştığınız bu insanların soğukluğu hem itici hem de çekici (!). Diyaloğu başlatıyorsunuz ve bu bir soru ile olmuşsa, kısacık cevabınızı alıyorsunuz. Muhabbetiniz saniyenin 10da birinde hemencecik bitiyor.
Sanki siz mecburmuşsunuz gibi konuşmaya, hep sessizlik aralarının ardından gelen küçük diyalogları siz başlatıyorsunuz.
Tabii ki böyle Ee...Öö...Ce...Cö diye kısa süren saçma diyaloğunuz sizin de baymanızla birlikte sona eriyor.
Tuhaf bir sessizlik anı oluşuyor bu sefer uzunca.
Buzlar kralı ya da kraliçesi ise hiç rahatsız değil. Etrafına fırlattığı kendince soğuk ama bence “bön” bakışlarını hoyratça harcıyorlar. “Ben buradakilerin tepesindeyim...etrafta da ne kadar da böcek var böyle” ruh hali ile süzüyorlar.
Eskiden böyle tiplere denk geldiğimde sürekli muhabbeti başlatan ben olurdum. Hani başlatmasam o hiç başlamayacak muhabbet ve sessizlikler canımı sıkardı. Soğuk olmayayım da konuşayım derdim. Halbuki soğukluk, diyalog başlatıcı olan ben de değildi ki. Bunu hep es geçtim, hep sevimli konuşmacı biri olmaya çalıştım. Halbuki son derece abuk bir davranıştı bu. Bırak yahu o buzlar kralı/kraliçesi kendi soğukluğunu doyasıya yaşasın. Biz diğer böcekler kendi aramızda nasıl olsa oynarız.
Artık böyle tiplerle yanyana gelince bırakıyorum kendi haline, tatsız ve soğuk sessizlikleri ile başbaşa kalıyorlar.
6 Yorum:
en güzeli onları kendi hallerine bırakmak. ama iletişim kaçınılmazsa, kendimi zorlamıyorum.
onlar zaten başka bir buzlar kraliçesi ve kralı bekliyorlar bencede yalnız kalsınlar :))))
Dünyanın kendi etraflarında döndüğü tavrını asla bırakmaz onlar en güzeli dengine bırakıp kendi sessizliklerine gömmek onları.
>guguk kusu
>ozii
>Vladimir
Ucunuzde benzer seyi tavsiye etmissiniz ve de cok haklisiniz bence.
Artik oyle yapiyorum ben de...Ille de sessizlikten ve sogukluktan rahatsizlik duyan ben olmuyorum, biraz karsi tarafta dusunsun ve onlar da muhabbet baslatici olsunlar biraz...(ama dusunmezler ki) O yuzden benim de hic umurumda degil.
Ben hic umursamam konusurum oylesiyle... Sinirlarini gorebilmek icin. Bakarim adamin niyet koyu diil a
ama kafa karisik susarim. Yok zuppe bir ukala ise o zaman ben de bolge degistiririm.
>FUNdy
belki de en iyisi bu...rahat olmak lazim bu buz robotlarina.
Yorum Gönder