Sosyalleş ne olur, kıskanma senin de olur!

Sosyalleşmenin tanımı gittikçe değişmeye başlıyor. Eskiden mahalleden, işten, okuldan ve akrabalardan oluşan sosyal ağımız artık şimdilerde sınırlarını zorlamış ve hatta patlayarak tüm dünyaya yayılmış durumda. Bu durum hem iyi hem kötü.

İyi tarafı mı daha ağır basıyor bu modern zamanların sosyalleşme durumunun yoksa kötü tarafı mı o tartışılır.

Mesela ben kendi açımdan söyleyeyim, işim itibariyle bence iyi. Dünyanın her tarafındaki bilim adamı ile hemen iletişime geçebiliyorum. Ortaklıklar kurabiliyoruz. Bunlar çalışmamızı da hızlandırıyor ve daha da değer katıyor. Üzerinde yoğun olarak çalıştığım proje bir Danimarka ortaklığı sayesinde kazanıldı. Kendi kabuğuma çekilmiş, kimseyle bir şey paylaşmayan ve anlatmayan bir tarz benimseyip, sosyalleşmemiş olsaydım öylece kenarda daha oturur beklerdim.

Hatta başka bir örnek daha; karikatür işlerini Biocomicals’ta yapıyorum. Oradan dünyanın hemen her tarafına ulaşma imkanına da kavuştum. Karikatürler bir çok bilim insanı ve site tarafından takip ediliyor, kullanılıyor da.

Geçenlerde grubumuza almak için bir iş mülakatı yaptığımız asistanın “sizin karikatürlerinizi biliyorum” filan demesi hoşuma gitti doğrusu. Bu karikatürlerin bir  takım bilimsel bloglar tarafından kullanılmaya başlaması da ayrıca eğlenceli bir durum. Bu bir sosyalleşme çeşidi kendini tanıtma ve etrafını tanıma fırsatı.

Bir de diğer taraftan yaptıkları her şeyi ama her şeyi Facebook’ta, Twitter’da paylaşanlar var ki bu ise daha farklı bir sosyalleşme. Sürekli ne yaptıklarını anlatarak hep görünebilme, duyulabilme isteği. 

Hani “ALKIŞLARLA YAŞIYORUM” durumu  diyeceğim. 

Bu türlü kıskançlıkları da beraberinde getiriyor. Sürekli gezen, çoşan, eğlenen arkadaşlarını gören ve uzun süreden beri de dertlerle boğuşan arkadaşların içinde kıskançlık magmaları akıyor etrafa. “Hayat çok mu güzel be abi?” diye sorası geliyor belki de. Ama onların dertleri diğerlerinin susması için bir sebep değil. Herkes kendi telinden çalıyor işte. 


Modern zamanların başka bir hastalığı da kimse kimsenin umurunda olmamasına rağmen yine de  birbirini hastalıklı bir şekilde takip ediyor.

Onlarca, yüzlerce arkadaşımız birikiyor Facebook ve Twitter listelerinde. Mesela ben bu iki aracı da Biocomicals için kullanıyorum. Son çizimlerin ve ilginç bilimsel gelişmeleri duyurmak için. Herkesin özgür tercihi pek bir şey denmez…ama deniyor yine de.

Bu arada size o listelerimizde biriken yüzbinlerce (!) arkadaşımızdan dört tanesini yazayım. 
En bilgili arkadaşım Google, en eğlencelisi You Tube, en dedikoducusu da Facebook ve komşusu Twitter tabii ki.