25 Nis 2009

Mutsuz insanlardan kaçın



Lafı uzatmadan hemen konuya girmeli.

Mutsuz insanlar pek bir zararlıdır çevresine.
Mutsuzluktan bahsederken anlık ve bir süreliğine kendinizi mutsuz hissetmenizden bahsetmiyorum.
Artık hayat biçimi mutsuzluk olmuş insanlardan bahsediyorum.
Mutluluk bulaşıcıdır derler. Ama kronik mutsuz biri ile karşılaşırsanız mutsuzluk size de bulaşır. Sizin sevinç ve heyecanınız kursağınızda kalır.

İçinizde çöküntü yaratan insanlar çok yakınınızdakiler de olabilir. Ailenizin bireyleri...iş arkadaşınız ya da patronunuz...

Bu abi ve ablalar her türlü formda mevcutturlar.
Özellikle mutlu ve heyecanlı bir anınızda denk gelmeyin!

Karşınıza çıkmasınlar...
Karşılaşmayın hiç.
Çünkü sizin mutluluğunuz ve heyecanınızda kendi mutsuzlukları akıllarına geleceğinden sizi anında yere çöktürmek isteyeceklerdir.
En güzel cevap yere çökmemenizdir.
Bu tip insanları duvar gibi düşünürseniz duvara doğru savurduğunuz mutluluk topunuz size anında mutsuzluk olarak geri dönecektir ve pek bir pis çarpacaktır...eğer gardınızı almadıysanız.

Kısacası mutsuzluk veren insanlardan kaçın...yoksa siz de mutsuz insanlara döneceksinizdir zaman içinde.

Mesela ben kaçıyorum.

7 Yorum:

Brajeshwari on 25 Nisan 2009 21:35 dedi ki...

Onlara rağmen mutluysan, gerçek mutluluktur onun adı..Onlardan değil, kendi mutsuzluklarından kaçar insan...

Hem kimbilir, bizde olan onlara da bulaşabilir.Aynı korktuğumuz gibi onlardan bulaşmaz sadece mutsuzluk...

Bizde fazla olandan bir tutam vermeli onlara,.. Büyütüp çoğaltmayı da öğretmeli bir de...O zaman işte, mutluluk MUTLUluk..

sevgilerimle Mutlu Çocuk..

Biraz on 25 Nisan 2009 22:16 dedi ki...

Bazilarina versen de alamazlar ve o kronik mutsuzlugun en icine girenler...
o yuzden ozellikle o kroniklerden kendimizi korumak icin fazla yaklasmamali onlara.

Zaten gercek mutluluk icimizdedir ne yasadigimiz sehirde, ne de mevsimde...

mutluysak icimizdedir...

Yorum ve katkin icin ayrica tesekkurler:)

guguk kuşu on 25 Nisan 2009 22:41 dedi ki...

Bizlerdeki mutluluk onlara asla bulaşmaz ben tam 11 yıldır iki kronik mutsuz vakası ile beraberim. Az daha onlardan olacaktım. Biz veririz albet bir tutam ama sorun şu ki onlar için mutluluk görünmezdir. Göremezler mutluluğu. Hatta mutluluğu mutsuzluk olarak bile görebilirler. Bence de kaçmalı, kesinlikle kaçmalı ve ben de aynen senin gibi yaptım. Biliyomusun onlardan kurtulduğumdan beri görünür biçimde saçlarım ve cildim parlaklaştı. Bende kaçın derim...hem de daha fazla vakit kaybetmeden. Mutluluk seninde dediğin gibi insanın içindedri ve dışarıdan eklenmez

Bilge'lik Yolcusu on 25 Nisan 2009 23:25 dedi ki...

Enerjimizi emmelerine izin vermeden, kendimizi koruyarak yaklaşabilirsek belki yardım edebiliriz ama onlar bir girdap yaratıp, karadelik gibi enerji emmeye bayılırlar o zaman, onları ellerine bir şeyler vererek oyalamalıyız. Kaçamıyacaklarımız için bu yapılabilir, yoksa gerçekten arkamıza bakmadan gitmeliyiz...
Sevgilerimle...

cem on 26 Nisan 2009 01:47 dedi ki...

mesela ben genelde mutsuz ve depresif bir adamımdır.. eee benden kaçarsa etrafımdakiler hepten manyak olurum...

Mehtap Pasin Gualano on 26 Nisan 2009 03:14 dedi ki...

bir kronik mutsuzlar var, bir de dunya yikilsa yanlarinda hala gulumseyebilenler..
ben bu iki cinsten de kaciyorum artik.. her iki tur de bana kendimi cok iyi hissettirmiyorlar..

Yaşamın kıyısında on 26 Nisan 2009 23:35 dedi ki...

Mutsuzluktan mutlu olana ne dersiniz?
Ve onunla görüşmek zorunluluğunuz varsa...

 

Blog Listem

Hayattan ve Masallardan Biraz Copyright © 2009 WoodMag is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template