Küçük bir çocukken, nasıl da her şey ve herkes olduğundan da büyük görünürdü.
Daha liseye gitmeye çok uzun zaman vardı.
Liseliler kocaman adamlardı. Askere giden abiler de öyle.
Öğretmenlerimiz filan koca adamlar, koca kadınlardı.
Kırklı yaşlarında yaşlı insanlardı onlar.
Ne zaman ki biz de büyüdük(!), işte o zaman farkettik liseliler daha çocuk, askere gidenler kocaman abiler değil, gencecik insanlar.
Kırklı yaşlarında ki hocalarımız da meğerse yaşlı adamlar değillermiş.
Ama daha da önemlisi yaşın büyümesi çok bir şey ifade etmiyor. Yine öyle çocukluklarında ki gibi inatçı olan yine inatçı...
asabi gençler...asabi adamlara dönüşmüş...kısacası öyle pek büyük değişiklikler yok aslında.
Gövdemizden bir kapı açılsa belki de kocaman ama küçük bir çocuk zıplayıp fırlayacak. Kimbilir?
Hem de onca kocaman adamlığımıza rağmen fırlayacak.
Canlı çizgi hikayeler'de bu sefer bu konuları anlatmaya çalıştım.
"Herkes büyürken" aşağıda bakın bi.
Full screen seçeneği ile ızlerseniz daha okunaklı oluyor...
(Alternatif opsiyon direk link)
Kayıtlar
3 Yorum:
yazını ve harika çizimlerini izlerken, atalarımızın sözü geldi aklıma; hani derler ya; "bir insan 7sinde ne ise 70 inde de o dur diye!"büyürken daha olgun daha akli selim davranışlar sergileyeceğini düşündüğün ama tam tersi ile karşılaştığımız durumlar bunun en güzel örneği...kısaca insanın özü ne ise hep aynı kalıyor!..ama küçük bir nüans farkı ile o çocuk masumiyet ortadan kalktığı için yapılan davranışlar çocukça olsa da pek hoş gelmiyor göze!ancak istisnalar hariç demek gerekir; az da olsa çocuk masumiyetini koruyabilenler hala daha var!ama gerçekten büyüyünce insan o çocuk masumiyetini göstermekten de sakınır oluyor!çünkü en çok incinenlerde böylesine masumiyeti taşıyabilenler oluyor...
çizimlerini izlemek çok keyif verici...gözlerim takip ederken sanki benim ellerim çiziyormuş gibi hissediyorum bir an!teknolojinin geldiği nokta güzel ama asıl ona bu ivmeyi kazandırabilen, çalışan ve üreten beyinler güzel...
Sevgiyle kalın...
Herker buyurken diye baslik koydum ama aslinda herkes buyur demeliydim galiba. Fakat sizin de belrttiginiz gibi herkes buyuyor ama cocuk kalarak buyuyenlerin yaptiklari cocukluklar pek iyi olmayabiliyor. Insanin olgunlasmasi belki de boyle bir sey. Ama diger yandan da cocuk ruhumuzu korumak ve o safligi/temizligi mumkun oldugunca muhafaza etmek en guzeli. Ya da diger bir deyisler kimse yuzdeyuz durust degil, kimse yuzdeyuz iyi degil. Durust olmaya calismak ve bu caba icinde olmak cok onemli, tipki iyi niyetli olmaya calismak gibi.
esmir aynen oyle insan 7 sindede oyledir 70 mişindede öyledir:D
Yorum Gönder