“Şu hayat kedi olarak yaşanmaz mı?” der bir arkadaşım.
Hakikaten yaşanmaz mı acaba?
Dilediğin gibi gez, zıpla, atla, oyna, çiftleş...hatta bin kere çiftleş.
Bir sürü çocuk yap, kenara bırak.
Sahibin büyütsün.
Hatta bazen delir, git tırmala koltuğun kenarını.
Bul bir yumak onunla oyna.
Karnın acıkınca mırla biraz.
Sahibin kıyamasın sana, hemen getirsin mamanı.
Tabii elbette ev kedisi olursan güzel bütün bunlar.
Tesis var, ortam var.
Ama bir de sokak kedisi olmak da var.
İtilip kakılmak da var.
Kiminle dolaştığına , hangi çöplükten çöplendiğine dikkat etmek lazım. Boşuna harcanmamak için adımlarını dikkatli atacaksın.
Bazıları şanslı doğar.
Biz insanlar da aslında biraz böyleyizdir.
Kimimiz pek bir şanslı doğar ve hayat bir yarış ise biraz daha ileriden başlar koşmaya.
Bazılarımız ise ya hep çok geridedir...ya da azimle gerilerden gelse de en öne geçebilmeyi başarabilmiştir.
Ama yine de acaba kedi olmak daha mı güzeldir?...
Öyle mırıl mırıl bakıp, mırıl mırıl yaşayarak.
(Bu blog ilk olarak MB'de 21.10.2007 tarihinde yayınlanmıştır.)
resim: google images
Kayıtlar
12 Yorum:
Kedi olmak daha güzeldir bence. En azından onların gereksiz nezaketleri, saçma sapan kuralları ve buna benzer şeyleri yok. Kendi doğalarında yaşayıp gidiyorlar. İnsanlar gibi uydurulmuş saçmalıklar üzerine değil hayatları...
hatta yapmacık nezaketlerin ardinda saklanmis kandirikli bir yasamdan daha bile iyi kedilerin ki neredeyse diye dusunmeden edemiyor insan....
Kediler kadar cesur, hayatı, kendini ciddiye alan, yalansız dolansız insanlar olsa keşke.
hakikaten de oyle..."hayati ciddiye almak"...cogumuzun lafta yaptigi bir sey.
Konumuz hayalse kedi olmak yerine, yüzde yüz kendim olmayı seçerim. Bence yüzde yüz kendim olabilirsem emin ol o gıpta ettiğimiz kedilerden bile mutlu bir hayatım olur. İstanbul'dan istediğin bir şey var mı:)) Sevgilerimle:))
Kedileri çok severim....
Köpekler gibi değildirler. Bir duruşları vardır ve onu hiç bozmazlar. Öyle yağcılıktan falan anlamazlar. Kafalarını kızdırdınızmı tırnakları hemen hazırdır; bu benim az sonra yemeğimi verecek demezler. Bu yüzden severim onları bana hep daha güvenilir ve karekterli gelmişlerdir. İstemedikleri şeyleri yaptıramazsınız onlara. Bu nedenle size sevgi gösteriyorlarsa bu kesinlikle gerçektir.
Kedi olmanın en cazip bölümü işe gitme zorunluluğunun olmaması bence:) Hani düşünüyorum da, yağmurlu bir kış günü, dışarısı buz gibiyken, bir odun sobasının kenarında, yumuşacık bir minderin üzerinde, yüzümü patilerimin arasına alıp mırıl mırıl uyuklasam fena mı olur;)
@hasim arikan; hakikaten boyle dusunmemistim...kedi olmak diye odaklanmisim:) Istanbul'dan...istedigim...bilmem ki acaba oralarin insansi karisimini mi istesem?
@sevgi sener; bir de ozgurluklerine cok daha duskundurler...kedisi olan bir arkadasim evinin bahcesine olan kapisini acar..."nasil olsa gelecek istedigi zaman ...simdi istiyorsa cikmali" der.
@yesim ozdemir; hakikaten ise gitmeme ozgurlugu guzel...bir de o sicak ortam da kestane filan da pisirilirse, kediyle birlikte insanlari da mutlu olur belki:)
ya kitap okuyamayacaksın, film izleyemeyeceksin falan.. yok boşver.. kedi falan olmayayım ben :)
olsun kedi olunca kitap okumaya da ihtoyac olmayacak ki:) film seyretmeye de:)
olmaz ben ne olursam olayım ihtiyaç duyarım işte :)
insan olmak güzel..
kadın olmak daha da güzel :))
Yorum Gönder