18 Eki 2009

Bilemedik ki- 1 (Öykü)


Hiç kimsenin bilmediği bir zamanda ve sanki hiç bir yerin ortasında duran bir sandığın içinde saklanıyordum.
Ben...sanki...hem vardım hem yoktum.
Varlığınız kimse tarafından bilinmezse yine de var mısınızdır?
Yoksa...yoksa önemli olan kendinizi bilmeniz midir? Bilemiyorum.
Sandık tozluydu ben ise özenle saklandığımdan tıpkı ilk günkü gibiydim.
Sandık tüm yükü almıştı. Beni saklarken kendisi yıpranmıştı galiba.
Ne zaman tekrar dışarı çıkarım bilmiyorum.

Kimselerin bilmediği ve zamanın bir köşesinde asılı kalmış bendeniz ancak işte böyle düşünüp durabiliyor. Kendi kendine konuşabiliyor.
Ah bir açılabilsem size anlatacaklarım var. Ama bir anlatıcıya ihtiyacım var.
O anlatıcı ne zaman ve nasıl beni bulur işte bunu aklım almıyor. Hayalimde bile canlandıramıyorum o anı.
Sandığın bir köşesine tutunmuş hayatta kalmaya çalışıyorum.

...devam edecek.

3 Yorum:

beenmaya on 19 Ekim 2009 11:21 dedi ki...

ben dinlemek için merakla bekliyorum. umarım bir an önce anlatıcına kavuşursun. peki ya sen kendini anlatmayı denesen olmaz mı?

öykü on 19 Ekim 2009 13:13 dedi ki...

Sevgılı BİRAZ ben de ıyı bı dınleyıcıyımdır..
anlatmak ıstersen
buradayım.

ABİ on 20 Ekim 2009 17:49 dedi ki...

bende bekliyorum.

 

Blog Listem

Hayattan ve Masallardan Biraz Copyright © 2009 WoodMag is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template