Çok çocuk yapınız!

Çok çocuk yapınız!
Yapabileceğiniz kadar çocuk yapmaya bakın. Bakabilmeniz önemli değil, yapabilmeniz önemlidir. Çocuğun yapım aşaması en önemlisidir sonrası değil.

Çocuğun yapım aşaması bir kaç dakikanızı alsa da hadi itiraf edelim 9 aylık bir zamanda da gerekli tüm aksesuarlar ve detaylar ince ince büyük bir özenle bir araya getirilir. Biyolojik yapımız bize bir şey bırakmadan elinden geldiğince sistemi kurar.

“Yapabildiğiniz kadar çocukları yapın, Allah rızkını verir nasıl olursa” derken hakikaten şaşırmamak elde değil. Allah rızkını vermeden önce insana öyle bir şey vermiş ki bunu özgür bir şekilde kullanabilmesi için her şeyi sağlamış.

O verdiği şey ise “AKIL”.

Aklımız sayesinde neyin nereye kadar olabileceğini düşünme imkanı varken neden hemen kolaycılığa kaçılarak “tamam yavvv, yapın yapabildiğiniz kadar” diye söylenir sürekli. Halbuki sağlıklı bireyler yetiştirebilmek önemlidir. Sağlıklı derken hem beden hem de akıl sağlığı yerinde olan bireyler demek istiyorum.

Bir de düşünün çok çocuk yapabilmek bence iki koşulda gerçekleştirilmeli.
Biri ailenin maddi gücü yeterli ise diğeri de anne adayı bunu gerçekten istiyorsa.
Erkeğin görevi fizyolojik olarak sadece spermlerini göndermekten ibaret. Ortalama 200 milyon sperm gönderiyor ve sadece 1 tanesi yumurtayı bulup (eğer bulursa) dölleyebiliyor. Onun dışında 9 ay boyunca tüm yükü kadın çekmekte. Bir de mesela 9-10 çocuk durumunu düşünün. Kadın yıllar boyunca hep hamile. Sürekli karnı şiş. Sürekli iki kişi yaşıyor (minimum). Kadın yıllar boyunca şişman mı, hamile mi belli değil. Sürekli hamilelik nedeniyle normal hayatını yaşayamamakta...bunlar kolay şeyler değil. Çok değil yakın zamana kadar erkek çocuk doğurmadığı için dışlanan, itilip kakılan kadınların sayısı az değil. Belki de hala suçlanmakta kadınlar. Eğer hakikaten suçsa bu ve suçlu aranıyorsa (!) Suçlanması gereken erkeklerdir, o zaman.
Erkekleri ittirip kaktırmalı neden Y kromozomu yerine X kromozomunu yollladın diye.

“Yapabildiğiniz kadar çocuk yapın” derken bunu çoğunlukla erkeklerin söylemesi de bence dikkate değer. Kadınları pek düşünen yok sanki.

Kadın erkek eşitliği deniyor ya, bence kadın ve erkek kesinlikle eşit değil. Kadınların işi çok daha zor. Doğum bir yandan zor ama bir yandan da normal şartlarda bile her ay sürekli bir değişim içinde olunması ve bunun sancılı psikolojik /fizyolojik sıkıntıları ile yaşamak hakikaten kolay değil. Sonrasında menapoz ise artık üzerine bir de tuz biber ekmek midir acaba?
Çocuk doğurmak için limitli bir zamana sahip olmak ise ayrı bir stres verici durum.
Üzerine bir de tuhaf ve karmaşık hormon dengeleriyle ruh halleri mecburen değişen ve bunu da hiç bir şekilde doğru dürüst anlamayan biz erkekler ile başbaşa kalmalarını ekleyin, ayrı bir ızdırap verici durumdur ortaya çıkan.

Şimdi bunların üzerine bir de yapabildiğiniz kadar çocuk yapın demek bana kalırsa (yanılabilirim) tam erkek düşüncesi. Konuşma ve seçme hakkı olan kadınlar acaba “tamam en az 8 çocuk doğururum ben” demekte midir acaba?

Günün sonunda baktığınızda o 7-8 çocukla ilgilenmeye çalışan yine çoğunlukla kadın oluyor. Baba elbette gündüz işte onlar için çalışmakta. Ama bakabildiği kadar çocukları olsa anne ve baba da rahat etse, çocukları da kaliteli bir hayata sahip olsa çok mu abuk olur?

Bilgi çağında ülkeler artık nüfuslarının çokluğu ile bir yerlere gelmemekte. Aksine kaliteli ama yeterli sayıda insan sayesinde imkanlarını iyileştirmektedirler. Mesela bugün bir haber vardı gazetelerde, İstanbul’da hizmete konulan yeni otobüsler yeterli değilmiş. 300 adet varmış, 600bin insan taşıyorlarmış günde. Eğer nüfusumuz artsın ve yapabildiğiniz kadar çocuk yapın deniyorsa onun karşılığı olan hizmet de sağlanmalıdır.
Sağlanamıyorsa limitlerini bilip ona göre yaşanmalıdır...diye düşünüyorum.

Çok çocuk yapmak yerine akıllıca çocuk yapmak fena mı olur?
Ya da hepsini, bizzat siz başkası değil ama...haklarını verebilecek şekilde yetiştirmeyi göze alabilicekseniz yapabiliyorsanız o zaman düşünmeniz daha mantıklı değil midir?