Şimdi var sonra yok

Şimdi varsın sonra yoksun.
O da yok...sen de yoksun.

Şu karşıdan karşıya geçmeye çalışan teyze de öyle...şimdi var.
Sonra değil.

Ya da ne bileyim yandaki parkta oynayan çoçuk da şimdi var...
ve o şimdi çocuk. Tıpkı bizim de bir zamanlar çocuk olmamız gibi.

Tıpkı çocuğunuzun ilk yaşını kutlamak gibi bir daha hiç bir zaman bir yaşında olmayacak ve siz de hiç bir zaman o an ki kadar genç olmayacaksınız.

Sağlıklı olmak mesela hiç değerini bilmediğimiz bir şeydir.
Düşünün hiç bir yeriniz ağrımıyor ve hiç bir yeriniz sızlamıyor.
Elleriniz tutuyor ve gözleriniz görüyor.
Pek bir harika ama bunlar bizde hep kalacakmış gibi düşündüğümüzden olacak, farkında değiliz önemlerinin. Dolayısı ile mutluluk duyabileceğimiz bir farkındalığımız da kalmıyor.

Dün öğle vakti yemeğimi ısıtıyordum. Mikro dalganın düğmesine bastım 2 dakikaya ayarladım.
Masamın başına gitmektense bekledim orada. Hayatımın iki dakikasını orada harcadım. 2 dakika ne kadar da önemsiz görünüyor ama hiç de değil. Bitiyor oracıkta. Mutluluk duyabileceğiniz bir şeyler mutlaka vardır. Mesela 2 dakikalığına bile mutlu olabilmek harika. Seçimlerden oluşan hayatlarımızda mutlu olabilmeyi seçmek ise akıllı insan işi. Hayıflanmak ve sürekli eksikleri görüp yaşamak ise tıpkı mikrodalganın önünde harcanan zaman gibi boşa gidiyor.

Mutluluklarımız da aynen böyle! Farkında değiliz. Hep varmış gibi yaşıyoruz. Halbuki çok az sorunsuz, problemsiz anlarımız var. Zaten sefil bir ukalalık ile yaşadığımızdan olacak, kıymetini bilmiyoruz mutluluk anlarımızın.

Bir sevdamız varken yüreğimizde bilmiyoruz değerini, hırçınlıklarla çamura döndürüyoruz. Güzel bir işimiz varken olmadık şeyleri kafamıza takıyor ve mutluluğumuzu özenle yıkıyoruz.
Bazı insanlar çok güldüklerinde ya da kendilerini çok mutlu hissettiklerinde hemen rahatsız oluyorlar. “Çok güldük hay Allah çok ağlayacağız şimdi” şeklinde hastalıklı bir tavır takınıyorlar.

Halbuki gülerlerken ağlayacaklarını düşünene kadar o anın değerini bilseler?...Ama yok bilmiyorlar. Sonrasında da zaten arandıkları için gerçekten ağlayacak bir şeyler buluyor ve mutsuzlukların içinde huzursuzluklarına ulaşıyor ve rahatlıyorlar.