"Slumdog Millionaire", harika bir film.

Hani bizim televizyonlarda da vardı, “Kim 500 milyon ister” isimli yarışma. Bilemiyorum hala var mı?
Orada yarışmacılara sorulan sorunun dört seçeneği vardır, bildikçe ilerlersiniz.

Yarışma boyunca,
bir telefon hakkınız,
bir seyircilere danışma hakkınız 
bir de cevapları 2 şıkka indirme hakkınız vardır.

Onun dışında hep kendiniz varsınızdır. Tek danışacağınız kişi bizzat kendinizsinizdir.

Benjamin Button’un Tuhaf Hikayesi isimli filmi çok beğendiğimi yazmıştım ve oskarları alacaktır demiştim. İşte bu “Slumdog Millionaire” isimli film de oskarlarda ismini duyaracak bir film. Türkçeye varoş milyoneri diye çevrilebilir.
Sinemalarımıza gelince mutlaka ama mutlaka seyredin (belki de çoktan geldi...bilemiyorum). Ben iki saatlik bu film boyunca soluğumu tutatarak izledim. Filmin her sahnesi seyirciye adeta bir tokat gibi çarpıyor.

Yazının başındaki yarışmaya dönersek hemen...filmin de konusundan kısaca bahsedebileceğim. Jamal Malik (Dev Patel), bu yarışmaya katılan fakir, okuyamamış genç bir adamdır. Soruları bildikçe ve milyonlara yaklaştıkça otoriteleri ve polisi bir şüphe alır. Eğitimi bile olmayan bu adam soruları nasıl bilmektedir? 

En büyük ödüle bir soru kalana kadar bilir. 

Fakat polis hile yaptığını ve bu soruları hile yapmadan bilmesine imkan olmadığına inanınca...yarışmanın en büyük ödülü için verilen bir günlük ara sırasında Jamal’i tutuklar. Gerçeği söylemesi için işkence bile yapmaya başlar.
Hakikaten de Jamal her soruyu hile yapmadan bilmiştir.

Her sorunun cevabı aslında yaşadığı  olaylarda saklıdır. Hayatında saklıdır.
Teker teker her olayı anlatır. 

Aslında hayatını anlatmaktadır Jamal.
İşte bundan sonra filmin her sahnesi tokat gibi çarpmaya başlar.
Aşkına ve hayal ettiği hayatına kavuşmak isteyen Jamal’iın hikayesidir bu film, yarışma bahanedir.

İnsanların nasıl iki yüzlü olduğunu, nasıl kalpten verdiler mi asıl o zaman verdiklerini, hayatın güzelliklerini, mide bulandırıcılığını...kısaca pek çok şeyi anlatan insana dair harika bir film.

Müzikleri de harika.
Bu yazıyla birlikte çalan Latima’s Theme isimli parçayı özellikle beğendim.

Bu filmi seyredin hiç pişman olmayacaksınız.