Renkler!

("I go  to sleep", Sia)

Gökyüzü bulutsuz mavi.
Okyanus desen dalgalı ama lacivert.
Çizgi insanlarımın saçlarının rengi gibi.
Umudun ve de huzurun da rengi belki.
Ağaçlar kupkuru ve kahverengi.
Aynı gözlerimin rengi.

Ağaçlar kuru ama kış ortasında başka ne beklenir ki?
Oysa baharın gelecek olması umudun ve mutluluğun gelmesi gibi.

Kesin gelecek...ama geldiğinde biz orada olur muyuz? Bilemeyiz ki.
Baharın gelişi mutluluğun da gelişi ya.
Hani her yerin yeşile boyanması gibi ya, aynı gözlerinin rengi.

Yıldızların aydınlattığı gece, umutlara tutunmak gibi hani beyaz pırıltılı ışıkların cılız ama bir sürü olması gibi.
Umutların hiç bitmeyecek olmasının işareti sanki.
Sevginin rengi kırmızı mı acaba?...
Hani kanlı ve canlı bir kalbin simgesi gibi.
Sanki biraz da ellerinin rengi.
Kırmızı ellerinin.
Hatta çiçeklerden de gelinciklerin rengi.

Uykuya dalmak, yorganın en içine en sıcak gömülmek.
Güvenli sığınaklarda olmak gibi sanki. Yüzündeki gülümseyiş bunun işareti gibi
Pastel tonların en güçlü çizildiği bir dünyada olmanın huzuru sanki

Yaşamak güzel sanki...umuda tutunup, tüm renklerin içinde kaybolmak gibi.
O zaman yaşamalı doyasıya...
Sevginin en içine yuvarlanarak ve belki kalbinin kapılarını ardına dek açarak.
Aynı en sevdiğim rengi doyasıya çizgilerimde kullanmak gibi.
Hiç bıkmadan...daima.