Uzaklarda olunca bayram da uzak oluyor.
Dolayısı ile tatil değildi bugün doğal olarak.
Öğleden sonra dersim vardı...ve elbette yumurta kapıya dayanınca başladım öğrencilerimin sınav kağıtlarını okumaya
Küçük sınavlar yapıyoruz...
Onları okuyordum sabahtan.
Küçük sınavlar yapıyoruz...
Onları okuyordum sabahtan.
Öğleden sonraki laboratuvarda da dağıtacaktım.
Bir öğrencimim yazısı o kadar kötüydü ki...zar zor okudum.
Bir dahaki sefere daha okunaklı yazması için ...şakayla karışık ciddi bir uyarı için şu resimdekine benzer bir şeyler karaladım...hani direk rahatsız etmek yerine, "Bak gözlerim böyle oldu kağıdını okuduktan sonra...gelecek sefere daha temiz yaz" filan gibi bir şeyler geveledim.
Böyle uyarı yapıyorum...daha iyi oluyor.
Ders sonrası öğrencim özel konuşmak istedi...düzgün yazamaması ellerinde titreme olmasındanmış..."bu yüzden ben yazamam hiç öyle istediğiniz gibi" dedi.
Sorun olmadığını söyledim..."bilemezdim, sen de dert etme...önemli değil tabii ki" diye ekledim.
Sonra düşündüm de iyi ki böyle olaya bodoslama girip!
"NE BİÇİM YAZI BU OKUNMUYO BİLEE!!!" şeklinde davranmamışım...zaten hiç bir öğrenciye bu şekilde davranmadım hiç bir zaman. Ama aklıma geliyor da biz daha ufacık adamlarken bile mesela ilkokulda filan, hocalarımız bazen hemen sert çıkarlardı. Sonrasında da devam etti dangır dungur girişmeler! Hatta çirkin yazmaktan dolayı puan kırmalar filan...benim de el yazım çirkin ki!
Herkesin binbir türlü sorunu olabiliyor ve bilemediğimiz için de temkinli olmak lazım galiba.
2 Yorum:
anlayışlı olmak..
hayattaki en önemli şeylerden biri bu iken.. bizim de en unutuğumuz şey galiba..
çabuk öfkeleniyoruz.. öfkelendiğimizde de düzgün düşünemiyoruz zaten..
sanırım öfkeyle başetmeyi öğrendiğimizde kesinlikle daha anlayışlı insanlar olacağızdır..
ve bu biraz (gene biraz dedim :) da hayata baktığımız pencereyle ilgili galiba değil mi..
anlamaya caba gostermek..dinlemek icin sabretmek.
bu biraz da :) evet hayata baktigimiz pencere ile...:)
Yorum Gönder