Eğer

Baksanız, bir arasanız hemen bulacaksınız.
Pek çok blog,  forum ve şiir sayfalarında var.
Ama hem not düşmek adına hem de böyle bir şiiri bu blogta da tutmaktan büyük bir mutluluk duyacağımdan, alıyorum ben de bloguma.

Rudyard Kipling, İngiliz şair ve yazar. Hindistan’ın İngiliz kolonisi olduğu zamanlarda Bombay’da doğmuş (1865). 1907 yılında edebiyat alanında Nobel ödülü sahibi olmuş. Hem İngiltere’nin ilk Nobel ödüllü yazarı olmuş hem de dünyanın en genç Nobel ödülü sahibi. Defalarca şövalyelik ile ödüllendirilmişse de hep red etmiş bu ödülü.
Lafı fazla uzatmadan o şiiri buraya alıntılıyorum.

Hem Türkçesini hem de orijinalini...

Eğer

Eğer, bütün etrafındakiler panik içine düştüğü 
ve bunun sebebini senden bildikleri zaman 
sen başını dik tutabilir ve sağduyunu kaybetmezsen; 

Eğer sana kimse güvenmezken sen kendine güvenir 
ve onların güvenmemesini de haklı görebilirsen; 

Eğer beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan 
veya hakkında yalan söylenir de sen yalanla iş görmezsen, 
ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptırmazsan, 
bütün bunlarla beraber ne çok iyi ne de çok akıllı görünmezsen; 

Eğer hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan, 
Eğer düşünebilip de düşüncelerini amaç edinmezsen, 
Eğer zafer ve yenilgi ile karşılaşır 
ve bu iki hokkabaza aynı şekilde davranabilirsen; 

Eğer ağzından çıkan bir gerçeğin bazı alçaklar tarafından 
ahmaklara tuzak kurmak için eğilip bükülmesine katlanabilirsen, 
ya da ömrünü verdiğin şeylerin bir gün başına yıkıldığını görür 
ve eğilip yıpranmış aletlerle onları yeniden yapabilirsen; 


Eğer bütün kazancını bir yığın yapabilir 
ve yazı-tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen; 
ve kaybedip yeniden başlayabilir 
ve kaybın hakkında bir kerecik olsun bir şey söylemezsen; 

Eğer kalp, sinir ve kasların eskidikten çok sonra bile 
işine yaramaya zorlayabilirsen 
ve kendinde 'dayan' diyen bir iradeden 
başka bir güç kalmadığı zaman dayanabilirsen; 
Eğer kalabalıklarda konuşup onurunu koruyabilirsen, 
ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen; 

Eğer ne düşmanların ne de sevgili dostların seni incitmezse; 

Eğer aşırıya kaçmadan tüm insanları sevebilirsen; 


Eğer bir daha dönmeyecek olan dakikayı, 
altmış saniyede koşarak doldurabilirsen; 

Yeryüzü ve üstündekiler senindir 

Ve dahası 

sen bir İNSAN olursun oğlum..

****************************************************************

IF

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don't deal in lies,
Or, being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise;

If you can dream—and not make dreams your master;
If you can think—and not make thoughts your aim;
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build 'em up with wornout tools;

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on";

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings—nor lose the common touch;
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run -
Yours is the Earth and everything that's in it,
And—which is more—you'll be a Man my son!