İstediğimiz gibi yaşıyor muyuz?

("Taya Tan", Pink Martini)

-Çubuk almak istiyorum.
 Olur.
- Kaça?
 Tanesi 50 dolar.
- Üç yüz tane alırsam…tanesini kaçtan bırakırsın?
 500 dolar.
- Anlamadım?!
 İstediğim gibi yaşayabilmem için ayda beş-on çubuk yapmam yetiyor bana. Siparişin için sana hayatımı kiralamış olacağım.

Bu ilginç pazarlık Gündüz Vassaf’ın “Cennetin Dibi” isimli kitabında geçmektedir.
Bu satırları okuduktan sonra aklıma takılıp durmuşlardı.

Çoğu zaman hayatımızı bu ustanın tarzında yaşamıyoruz…Zamanın öneminin ise çoğunlukla farkında bile değiliz.
Çubukları yapacak olan usta, bu diyalogta kendisinin ve zamanının çubuklardan da, paradan da çok daha değerli olduğunu ve bunun ise yapıp-satacağı çubuk sayısı ile artmayacağını çok güzel gösteriyor.

Günlük koşuşturmacalarımızda ve hayata dair hırslarımızda kaçımız bu şekilde kendimizi önemseyebiliyoruz? Ve yine kaçımız yaşadığımız anların önemini yakın çevremizde ki ölümler olmadan da farkedebiliyoruz?

Bu kısa diyalog beni pek bir düşündürttü…sizlerle de paylaşmak istedim.

Bir de bu vesileyle...herkese mutlu yıllar dilerim.
Güzel ve sağlık dolu bir yılınız olsun.
Herkese sevgi ve selamlarımla.


Kısa not: ilk olarak MB'de yayımlanmış olsa da bu yazım...yeni yıl için anlamlı olduğunu düşündüğüm için buradaki kayıtlarda da olmasını ve tekrar paylaşabilmeyi istedim.