Mustafa Kemal Atatürk

The Universe, Evanthia Reboutsika

Mustafa Kemal Atatürk’ü anmak bu zor zamanlarda umutla tutanabilmeye en iyi çare olabilir mi acaba?
Hani anmak derken çokça anlamaya çalışmak demek istiyorum.
Hep bir Atatürk sevgisinden bahsediliyor. Ama hiç bir zaman tam anlamıyla anlamadığımız bir insandır, Atatürk. Onu sevenler de, nefret edenler de anlamamıştır onu tam anlamıyla.

Yapmak istediklerinin zorlukları çok klişe sözlerle ders kitaplarımızda anlatılmıştır. Kongre tarih ve yerlerini ezberletmekten, işin asıl önemli noktası hep es geçilmiştir.
Zamanının çok ilerisinde olan ve düşünebilen bir insandır, Atatürk.
Ondan nefret edenlerin dahi kabul etmesi gereken bir gerçektir bu.
İstenmese de kabul edilmesi gereken bir gerçektir.
Mustafa Kemal’in hayatını da yine öylesine klişe bir şekilde öğretmeye çalışmışlardır tabii ki.

Ondaki azmin ve umudun  ve hırsın ve sevgisinin gücünü göstermekten çok, bir kalıp içinde anlatılmaya çalışılmıştır.

Oysa çok erken denecek bir yaşta bu hayattan ayrılırken de yine kendini adamışlık vardır. Elbette herkes gibi o da doğruları ve yanlışları ile yaşamıştır. Fakat onun insan olarak değerini anlayamayanlar kalplerinde sevgiyi de kaldırmış olanlardır.

Yazının başında, “Mustafa Kemal Atatürk’ü anmak bu zor zamanlarda umutla tutanabilmeye en iyi çare olabilir mi acaba?” diye sormuştum.

Elbette olur...ondan ilham almak ve onun azmiyle, çalışkanlığı ile çalışmak olmaz mı hiç?

Belki sizlere çok komik de gelebilir ama okyanusun ardında vatandan da uzakta yaşarken bazen deneylerin ortasında...bazen zor zamanların içinde düşünürüm hep...madem o  çok daha zor işlerin altından kalkmış. Madem biz de Mustafa Kemal’in berrak aklının yolundan ilerliyoruz...O zaman yılmak yok...zor da olsa...imkansız da olsa derim kendi kendime.

Bu yazı Sevgili Öykü’nün Mustafa Kemal Atatürk yazısına destek olmak amacıyla ve elbette Mustafa Kemal Atatürk’ü tekrar anmak için yazılmıştır.

Siz de eğer bu son satıra kadar okumuşsanız...üşenmeyin...ve aşklarınızı, yaptığınız yemekleri, izlediğiniz filmleri, komiklikleri, hayatınızdan anıları anlatmak yerine bir sonraki blogu Mustafa Kemal Ataturk’e ayırın...
Ama hani tabii içinizden geliyorsa...istiyorsanız yapın...
Yoksa olmuyorsa olmuyordur...
O zaman yine aşklarınızı, hüsranlarınızı, sevinçlerinizi anlatın.